Up up and away!

Ons huis schiet de hoogte in. De binnenmuren staan voor een groot deel en de vier topgevels krijgen ook langzaam vorm. Het begint nu echt op een huis te lijken. Het is wel jammer dat je alleen naar boven kunt op een houten laddertje. Ik durf namelijk wel naar boven, maar nooit meer naar beneden....... Ik stuur Hans wel een keer met een camera naar boven om foto's te maken. Meer in een volgend bericht.

De voorkant van ons huis

De linkerkant

Het niveau is gestegen!

Vrijdag is het dan toch echt gebeurd. Met behulp van een kraan is de verdiepingsvloer op zijn plek gehesen. Gelukkig sloten alle delen naadloos op elkaar aan. Het was wel een spectaculair gezicht om die betonnen platen zo hoog in de lucht te zien zweven.

 Volop in actie

De kraan van veraf gezien

 Laat maar zakken!

Van onderen!

Hans belde net na het moment suprême dat hij gearriveerd was op het station. Hij heeft het leggen van de platen dus net niet meegekregen. Gelukkig moet het hele trucje nog een keer herhaald worden voor de zoldervloer........ Ook de kinderen hebben het hele spektakel gemist doordat het onder schooltijd gebeurde. Onze jongste is vooral kwaad, omdat hij van ons niet op de steigers mag klimmen om de boel eens even van boven te bekijken.

Op dit moment wordt er hard gewerkt aan het leidingwerk, zowel door de elektricien als door de installateur. Daarna wordt er nog een laag beton op gestort en dan kan er weer gemetseld worden. Dan hebben we dadelijk ook al de slaapkamers in aanleg. Het wordt wel moeilijker om de vooruitgang vast te leggen, omdat wij natuurlijk ook niet naar boven mogen. Het worden dus veel foto´s op afstand tot de trap is gearriveerd.....