Enfin, iedereen heeft zijn/haar toekomstige kamer kunnen aanschouwen en dat is niet bij iedereen goed gevallen. Emma was helemaal gelukkig met haar nieuwe hok. Ze zag zichzelf al helemaal zitten met een boekje voor haar raam, genietend van het uitzicht. Ook Gijs was erg te spreken over zijn nieuwe kamer. Hij heeft maar liefst 2 grote ramen. Zijn kamertje nu is erg klein met een raam en een klepraampje. Het grotere raam kan niet open.... De achterbuurman werd ook direct ontdekt (we hebben paarden als achterburen). Ook Gijs begon al te dromen van zijn nieuwe stekkie.
Toen kwam onze oudste, Anne. Zij heeft het typisch vrouwelijke ruimtelijke inzicht (volgens Hans niet bestaand dus). Gevolg: gezicht op onweer en bijna in tranen. Broer en zus bleven wijselijk bij haar uit de buurt, maar manlief kon het natuurlijk weer niet laten. De dame in kwestie kwam naar beneden gestormd en stortte haar hart uit bij moeders. De kamer is veel te klein ("Er past niet eens een bed!") en die stomme schuine muur was ook heel erg vervelend. Kortom, het was een vreselijke kamer. De inloopkast (jawel onze dame krijgt haar eigen inloopkast, er wordt al hard kleding verzameld om de kast te vullen) kon er dan wel weer mee door. Na het luchten van haar hart werd het verdriet gelukkig al wat minder.
Ik ben erachter gekomen dat Hans een andere manier heeft van fotograferen dan ikzelf. Hieronder het resultaat van de fotoshoot.
Anne staat haar kamer nogmaals te bekijken, maar hij wordt maar niet groter
Anne's inloopkast
Een eerste blik op de bewuste slaapkamer
Onze slaapkamer (iets groter dan die van Anne)
De zolder met weer de nodige installaties
Hans gaat binnenkort weer naar boven met nieuwe instructies. Wellicht komen er dan ook foto's van de overige kamers.......
