Vorstverlet

Afgelopen woensdag zijn de kelderwanden gestort en nu is het wachten op het ontkisten. Daarna zou er eigenlijk een stukje gemetseld moeten worden, maar of dat gaat lukken is nog maar de vraag. De thermometer wil namelijk ook hier maar niet boven het vriespunt komen.Wij gaan dus ook maar even op vorstverlet!

Een kelder vol met sneeuw!

Geheimzinnige sporen in de verse sneeuw

 De pompen zorgen nog steeds voor het watervrij houden van ons kavel. Jammer dat de sneeuw dit weer teniet doet. Bijkomend nadeel: geen ijs in de wadi.

Het begin van een huis.....

Na het korte uitstapje weer terug in de bouwwereld. Gisterochtend zijn ze dan echt begonnen met de kelder. Eerst moest er een vloer gemaakt worden. De bekisting was zo aangelegd.

 Ons hele huis rust straks op, jawel, plastic

De vloer wordt uiteraard gemaakt van beton. Hier kwam een betonpomp en een mixer vol beton aan te pas. Spectaculair om te zien. Onze zoon Gijs vond het allemaal erg interessant. Eindelijk kon hij eens zien hoe dat nou precies allemaal werkt. Na een uitgebreide uitleg wist Gijs precies hoe de betonpomp werkt en waar de andere mixer zijn lading kan lossen.

Gijs houdt een oogje in het zeil

 

Het resultaat was een prachtig strakke keldervloer.

Vandaag zijn ze verder gegaan met het maken van de wapening voor de kelderwanden en de bekisting voor het geheel. Als alles meewerkt (dus nog even geen matige vorst of sneeuw!) dan kunnen de wanden donderdag gestort worden.

Under construction

Ik ga even een stukje off topic plaatsen.

Een niet nader te noemen persoon wees mij op het feit dat er in ons gezin niet alleen gebouwd wordt aan een nieuw huis, maar dat ik zelf pas begonnen ben met bouwen aan een mysterieus project. "Patch Parade" is de naam en de titel dekt de lading eigenlijk heel erg goed. Een parade van patches is precies wat het op dit moment nog is en als het goed is, worden al die patches morgen omgezet in een prachtig centerpiece van een nieuwe quilt.

Ik ben namelijk sinds een aantal jaren totaal verslaafd aan de mooie kunst van het quilten. Een oud ambacht dat best wat meer aandacht mag krijgen. Volgens Hans is het overigens een totaal overbodige vorm van tijdsverdrijving. "Marieke knipt eerst stofjes kapot om ze vervolgens weer aan elkaar te naaien" zijn veelgehoorde woorden in ons huis. Dat er bij het knippen en aan elkaar naaien een van tevoren bepaald patroon wordt gevolgd, dat is nog niet tot hem doorgedrongen........ Het quilten heeft maar één groot nadeel, het kost best wel ruimte en die ruimte had ik alleen nog in de woonkamer. Niet nodig verder uit te leggen dat mijn quiltspullen wel eens in de weg lagen.

Ons huidige huis moet natuurlijk nog verkocht worden en dat betekende dat ik in januari al mijn quiltspullen op moest bergen. Slim als ik dacht te zijn hield ik natuurlijk een paar projectjes achter, maar ik moet eerlijk bekennen dat ook die projecten op zolder zijn beland bij de andere verhuisdozen. Al mijn mooie stofjes hebben een tijdelijk onderdak gevonden bij mijn ouders en bij mijn schoonouders. Niet alleen kon ik dus niets doen, maar kon ik ook niet eens genieten van mijn mooie stofjes.

Gelukkig ging mijn zus Heleen (quilten is niet alleen verslavend, maar ook besmettelijk) meedoen aan de nieuwe mysterie van De Quilterij in Den Bosch. Jawel, Patch Parade. Heleen heeft driftig samengespannen met Françoise (eigenares van en creatief brein achter De Quilterij en ook nog moeder van een aanbiddelijke zoon) om mij over te halen toch mee te doen aan de nieuwe mysterie. Nou ben ik verschrikkelijk standvastig. Als ik eenmaal iets besloten heb, nou dan berg je maar.

Toen ik een week later binnenliep bij De Quilterij stond Françoise me al lachend op te wachten. Zij kent mij ook al langer dan vandaag en had al een stofpakket uitgezocht voor me. Ik hoefde alleen maar af te rekenen! Nu liggen er 172 zorgvuldig uitgekozen stukjes stof te wachten op mij en mijn naaimachine.

Mijn stofpakket

Tussen alle bouwbedrijven door zal ik af en toe even een kort stukje over mijn quilt plaatsen. Naar alle waarschijnlijkheid is het huis eerder klaar dan mijn quilt, maar dat mag de pret niet drukken. Er wordt tenslotte sneeuw en vorst aangekondigd voor de tweede helft van deze week. Foto's volgen.......

Water, water en nog eens water

Sinds het laatste bericht is er heel wat "water under the bridge" gegaan; letterlijk! Donderdag zijn ze begonnen met het graven van de kelder, maar helaas zijn ze bijna direct weer gestopt. Er was teveel water......

De grote baas vindt het nu nog goed....

Er was al een extra pomp geplaatst, maar ook die kon niet voorkomen dat er steeds meer water in onze kuil kwam te staan. Ook de beide wadi's bij onze grond dreigden te overstromen, waardoor er een extra doorsteek is gemaakt naar de sloot in de buurt. Er liggen nu nog steeds twee natuurzwembaden (en een kleintje in onze kuil).

Machtig mooi om te zien hoe die mannen met zo'n machine omgaan

Vanochtend werd er weer gegraven en jawel, we hebben een wel aangeboord. Helaas zit er geen olie in, maar gewoon water..... Je kunt merken dat ik er geen verstand van heb, want ik zag acuut allerlei beren op de weg. Gelukkig lopen daar mensen rond die er wel degelijk verstand van hebben en zij wisten mij te verzekeren dat er gewoon nog een drain aangelegd wordt en dat het water dan echt wel onder controle is.

Hier is 'ie dan, onze eigen bron

Ik blijf het prachtig vinden hoe die mannen met zware apparatuur omgaan. Ze draaien zo'n graafmachine op een dubbeltje en duiken met ware doodsverachting een heuvel af met zo'n ding. Volgens mij kunnen ze op de millimeter nauwkeurig een laag afgraven. Daar zit je dan met al je theoretische kennis, het echt mooie werk wordt toch gedaan door de mannen met lef en kunde!

Ons eigen zwembad

Volledig volgens afspraak is de aannemer maandagochtend begonnen met het afgraven van ons bouwkavel. Gelukkig beschikt de graafmachine over rupsbanden, anders was op het kavel komen erg moeilijk geworden met alle modder. Ik heb er tijdens het graven een paar foto's van gemaakt en ook een kort filmpje waarop je duidelijk een klein watervalletje kunt zien.

Voor de kinderen (en hond) was de modder erg leuk. We hebben onze nieuwe rubberlaarzen goed ingewijd. De hond heeft kennisgemaakt met de achterbuurhond en heeft en passant alle plassen op het bouwterrein doorkruist (meerdere malen). Hij was gisteravond nog steeds nat en liet overal zand achter. Zo kon je zijn spoor door het hele huis volgen.

Vanochtend is de pomp geplaatst. Ik wens hem erg veel succes met het droogtrekken van ons stukje land, want toen ik net ging kijken was er een compleet zwembad ontstaan in het afgegraven stuk.

Morgen ga ik de foto's en het filmpje proberen te plaatsen.

Maandag begint het!

We hebben net bericht gehad van de aannemer. Maandag beginnen ze met afgraven van de bovenlaag! Daarna gaan ze uitgraven en wordt de bronbemaling geplaatst (is wel nodig gezien het zwembad wat er dankzij alle regen nu ligt........). De kinderen tellen de dagen af en ik ook wel een beetje.
 

Ons nieuwe stekje

Toch wel raar na al die maanden van voorbereiding dat het nu echt gaat beginnen. Gisteravond bedacht ik me ineens dat we nu echt niet meer terug kunnen. Gelukkig merkte Hans nuchter op dat we allang niet meer terug konden....... Kijk, daar heb je wat aan.

De bouwhekken zijn geplaatst!

Eigenlijk best vreemd hoe blij je kunt worden van kleine ontwikkelingen. Ik reed net, zoals gewoonlijk, even snel langs ons nieuwe plekje. Staan er zomaar bouwhekken rondom het kavel!

Dit wil natuurlijk nog niet zeggen dat er snel begonnen gaat worden, maar het begin is er!

Het is trouwens nog niet gelukt om de bouwtekeningen te plaatsen, maar we hebben (heel bijzonder) van onze bouwkundige, Joop, een luchtfoto gekregen van ons plekje.

Het huis in aanbouw is niet van ons (helaas). Ons kavel is aangegeven met rode lijntjes.

Foto poging 1

Eens even kijken of het lukt. Als het goed is komt hieronder een voorbeeldfoto van onze nieuwe trap te staan. Ben benieuwd.......

Dat noemen ze geloof ik: SUCCES!!!!

 Helaas zijn de bouwtekeningen nog niet gelukt. Dat wordt weer voer voor een avondje priegelen achter de PC. Iets voor Hans, denk ik.

Tot de volgende keer!

De eerste stapjes

Zo, de achtergrond is gewijzigd. Wie niet waagt, zeggen ze wel eens. Dat geldt zeker voor het ontdekken van de mogelijkheden voor je blog. Voor je het weet staan er dadelijk ook nog foto's op. Het wordt tijd om al onze familie en vrienden op de hoogte te stellen van het bestaan van dit blog. Wellicht heeft er iemand nog leuke tips voor ons.....

Waar je je helemaal gek door kunt laten maken zijn de kleine dingetjes die ervoor zorgen dat de bouw nog steeds niet begonnen is. Je denkt alles goed geregeld te hebben, maar dan werkt er ineens iemand niet zo goed mee of wordt er toch nog iets extra gevraagd. Gelukkig is het allemaal snel te regelen, maar het zorgt toch voor vertraging en dat is nu net wat we niet meer willen.

Zul je zien dat als we dadelijk beginnen, barst de winter in alle hevigheid los........ Ik ga maar weer eens kijken of en hoe ik foto's en afbeeldingen kan plaatsen.

Tot de volgende keer