Eindelijk verticaal!

We gaan de hoogte in! Tot nu toe zijn het alleen de stelposten (vond ik wel kloppen, hoe noem je zoiets eigenlijk?), maar toch.... het werk verplaatst zich van horizontaal naar verticaal. Iedereen om ons heen roept om het hardst dat het na dit stukje toch wel heel hard zal gaan. Als we iedereen zouden geloven kunnen we volgende week verhuizen!

 Een woud aan hout verrijst!

Ook hier een alternatief bosgebied

 De speciekuipen staan geduldig opgesteld

Koning Winter wil de strijd niet zomaar opgeven en doet zijn best om het nog even extra koud te maken. Gelukkig staat er een lente-offensief gepland, want in het weekend worden er alweer dubbele cijfers voorspeld (in het positieve deze keer). De vorst geeft wel mooie plaatjes. In de rondom ons kavel gegraven afwateringsgeul ligt weer een laagje ijs. Gijs kon dit niet weerstaan en nam een flinke sprong. Het ijs kraakte vervaarlijk, maar brak niet. Wel ontstonden er mooie patronen onder het ijs. Dat het hier om half bevroren modder gaat, laten we maar even buiten beschouwing.....

Mysterieuze patronen onder het ijs.....